Korfball powstał już w 1902 roku w Holandii. Na świecie jest to dyscyplina bardzo popularna, jednak w Polsce wciąż niewiele się o niej mówi i słyszy. Istnieje zaledwie kilka ośrodków, gdzie gra ta popularnością dorównuje siatkówce czy piłce nożnej. Pragniemy przedstawić Państwu korfball – jedyną koedukacyjną grę na świecie, jego historię, zasady oraz sytuację tej gry w naszym regionie.
Podstawowe informacje o korfballu:
Korfball to jedyna na świecie koedukacyjna gra zespołowa, w której zawodnicy obojga płci grają w jednej drużynie (nie rozgrywa się meczów z udziałem zawodników tylko jednej płci). Wiele elementów gry w korfball podobnych jest do koszykówki, piłki ręcznej i popularnego w niektórych krajach netballu.
Gra powstała na początku XX wieku, kiedy to nauczyciel wychowania fizycznego z Amsterdamu Nico Broekhuysen, na potrzeby swoich podopiecznych zaadoptował grę, którą podpatrzył w 1902 roku w południowej Szwecji. Do dziś dyscyplina stworzona przez Broekhuysena pozostaje jedyną na świecie zespołową grą, która z założenia jest koedukacyjna.
Zespół składa się z ośmiu osób: czterech mężczyzn i czterech kobiet, z czego dwie pary z danej drużyny rozpoczynają grę w strefie obrony, a dwie pary w strefie ataku. Jest to bardzo ważna zasada: bez odpowiedniego ustawienia zawodników na boisku nie da się bowiem poprawnie rozpocząć gry.
Punkty zdobywa się wrzucając piłkę (o wymiarach piłki nożnej) do kosza umocowanego na 3,5 metrowym słupie. Co dwa punkty, niezależnie która drużyna je zdobędzie, następuje zmiana, podczas której zawodnicy zamieniają się strefami (połowami boiska) i z obrońców stają się atakującymi, a atakujący stają się obrońcami.
Gra jest bezkontaktowa. Nie dozwolone jest przepychanie, a nawet wyrywanie piłki z rąk przeciwnika. Nie wolno także przemieszczać się z piłką, ani kozłować. Ruch i ciągłe próby uwolnienia się od przeciwnika to element który zdominował grę dzięki czemu gra jest dosyć szybka.
Podczas gry zawodnicy muszą wykazać się umiejętnością nagłego przyspieszenia tempa akcji, spostrzegawczością, dobrą koordynacją ruchową, zdolnością do przewidywania zachowań przeciwnika oraz uwalniania się od przeciwnika. W korfballu nie ma miejsca na “gwiazdorstwo”. Indywidualne umiejętności jednego zawodnika nie mogą zadecydować o zwycięstwie. Korfball to gra wyjątkowo zespołowa.
Do kosza mogą rzucać zawodnicy strefy ataku z całej połowy boiska w której się znajdują oraz gdy nie są (w momencie oddawania rzutu) w pozycji bronionej. Aby punkt zdobyty po rzucie nie został zaliczony na podstawie pozycji bronionej, obrońca musi stać z wyciągniętą ręką w kierunku rzucającego oraz musi znajdować się pomiędzy koszem a rzucającym, stojąc twarzą do atakującego. Musi być przy tym aktywny, tzn. musi próbować zablokować rzut (jednocześnie nie może wybijać piłki z rąk, może tylko „zbijać” piłkę w locie tj. gdy ta opuści ręce rzucającego).
W korfball gra się w hali (w zależności od kraju, w Polsce od października do końca kwietnia) oraz na powietrzu (w pozostałej części roku). Mogą grać osoby o różnym poziomie predyspozycji sportowych. Wiele osób ceni sobie to hobby ze względu na fakt, że jest to doskonały sposób na utrzymanie formy ale i poznanie ciekawych ludzi.
Opracowane na podstawie www.korfball.pl
W części II przedstawimy Państwu historię korfballu w Polsce i na świecie. W III zaprezentujemy dokładne zasady gry, natomiast na zakończenie omówimy sytuację korfballu w naszym regionie.